Congres

Van 12 tot 16 oktober vond er een congres plaats te Ecuador.
Ik wil eigenlijk iets schrijven over het congres en wat mij daarheen heeft gebracht. Helaas kan ik er inhoudelijk niet teveel over zeggen.
Al zou ik het zelf leuk vinden om iets over mijn werk te vertellen, al was het maar om de gedachte bij sommigen weg te halen dat het hier alleen maar “vakantie”vieren is.
Op uitnodiging van de UNODC, United Nations Organisation Drugs Control werden een collega uit Nederland en ik uitgenodigd om een presentatie voor het HONLEA (Heads of National Drug Law Enforcement Agencies / Latin America and the Caribbean) te geven.
De presentatie ging over de werkzaamheden die ik in Nederland altijd heb gedaan.
Daarnaast hebben we een tweedaagse cursus gegeven over deze materie voor hoofden van diverse opsporingsdiensten uit Ecuador en als afsluiter een presentatie voor diverse ministeries uit Ecuador.
Al met al een zeer drukke week.
Had ik dan nog vrije tijd? Ja, gelukkig wel.
Op woensdagmiddag zijn we naar La Mitad del Mundo, oftewel het middelpunt van de aarde geweest.
Het grappige is, er zijn twee monumenten. Eentje op de plek waar de Fransen in de 18e eeuw de evenaar hebben bepaald en eentje 200 meter verderop. Met de moderne GPS mogelijkheden bleek op dit punt 00.00.00 te liggen.
We hebben het museum dat op de GPS-evenaar ligt, Museo Intiñan genaamd, bezocht. In dit museum is, naast info over de evenaar, nog veel van de Indianenhistorie te zien.
Kenmerk van de evenaar is, los van het feit dat het het dichtst bij de zon ligt, dat er geen centrifugale krachten zijn. De kracht is naar beneden gericht. Indianen staken hun duimen omhoog om de energie op te vangen. We doen een experiment met een bak water, het water laten we via een afvoer eruit lopen, en wat blijkt: aan de zuidkant van de evenaar draait het water met de klok mee, aan de noordkant tegen de klok in. Doen we ditzelfde precies op de evenaar, dan draait het water niet en valt recht naar beneden door de afvoer. Zo doen we nog een experiment met een ei, op de evenaar kun je deze op een spijker zetten, zonder dat hij eraf valt. Ook grappig om te weten, op de evenaar weeg je drie kilo minder dan in Nederland. We zien een platte steen met een wijzer naar boven, waarop de seizoenen af te lezen zijn. Op 21 maart en 21 september staat de zon recht boven de evenaar. Op dat moment zie je je eigen schaduw niet. Staat de zon in het zuidelijk halfrond, dan staat logischerwijs de schaduw in het Noorden, wat betekent dat het in het Noordelijk halfrond winter is. De Indianen die dit allemaal bedacht hebben, kennen natuurlijk ook een Reloj del Sol, een verticale platte steen met wijzer naar voren, die door middel van de schaduw de tijd aangeeft.
De Indianen bedachten ook minder leuke dingen. Als oorlogstrofee namen ze het hoofd van hun slachtoffer, haalde het leeg, droogde het, totdat je uiteindelijk een handgroot hoofd overhield. Echt luguber om zo'n hoofd te zien, het ziet er namelijk nog steeds levensecht uit. Ze droegen het als een ketting om hun hals omdat ze geloofden dat de intelligentie van hun slachtoffer op hen zou overgaan.

Het oude centrum van Quito bezocht. Liep met Marcel langs een aantal winkeltjes. Marcel vertelde de geschiedenis van de Panama hoed;
Op 16 november 1906 droeg President Theodore Roosevelt tijdens een bezichtiging van het Panamakanaal een opvallende, soepele strohoed met zwarte bolband: het elegante hoofddeksel in de moordende hitte van Midden-Amerika. Deze originele Panama-hoed stamt uit Equador -waar de beste hoed ter wereld als vanouds met de hand wordt gevlochten.

Jammer wel dat men maar een beperkt aantal maten maakt en daardoor is Marcel nog steeds op zoek naar een oh zo'n fijne Panama hoed.

Rest mij nog Marcel te bedanken voor de geweldige ontvangst en opvang in Ecuador.
Daarnaast ook bedankt Marcel en Iwan voor het schitterende schilderij van Morales.
Verder mijn amigo Rob, bedankt Swa! het was weer als vanouds en natuurlijk Lisette die mij ophaalde op Hato en klaar stond met een koud polartje.
Echt fijn om mijn maat na acht dagen weer te zien.

Volgende week zondag nog vier dagen naar Cartagena (Colombia) en dan komen
Els – Eric – Kitty en Frans.
GEZELLIE