Bogotá, wat een geweldige verrassing

Afgelopen weekend hebben we toch weer wat meegemaakt….tsss, eigenlijk is het niet te beschrijven maar ik ga toch een poging wagen.

Donderdagavond landen we (samen met Huib en Petra) na een vlucht van 1,5 uur op de luchthaven van Bogotá. Weer een leuke stempel in het paspoort rijker, kwamen we soepel door de douane waar Marcel ons al op stond te wachten.

Bogotá ligt op het Andesgebergte, op een groot plateau op 2600 meter boven zeeniveau. Deze hoogte kan soms wat klachten, zoals bijvoorbeeld hoofdpijn veroorzaken vertelde Ellen en Marcel ons later.
De temperatuur hier is duidelijk anders dan op Curacao. Ellen had ons via de mail al gewaarschuwd, dus jassen, truien en bergschoenen waren meegenomen.

Na een korte rit kwamen we aan op de plek die ons tijdelijke onderkomen zou zijn, 6 sterren hotel de Rond – Van Buuren, soo heey, was me dat even weergaloos genieten.

Die avond hebben we lekker rustig aan gedaan, thuis wat gegeten, flesje wijn leeg getutterd en gezellig zitten kletsen.
Op vrijdag ochtend zijn we naar het klooster Montserrat gegaan. Dit ligt op zo’n 3100 meter, nog een stukje hoger dus, je voelt op dat op zich best goed. Je bent wat eerder buiten adem en Petra werd zelfs even een beetje duizelig…
Vanaf hier heb je een fantastisch uitzicht over Bogotá. Toen wij er waren was het echter redelijk bewolkt dus jammer genoeg geen superuitzicht over de hele stad, maar niettemin toch erg indrukwekkend.
De kerk natuurlijk bezocht, fotoos genomen en daarna een lekkere lunch genuttigd, geen lomo natuurlijk, dat is zonde…

Die avond was ook het concert van Shakira. Het was buiten in het Simon Bolivar Park en zou om 19.00 uur beginnen. We wilden natuurlijk wel een beetje een goeie plek dus we waren er al op tijd. Zo rond 17.00 uur.
Gelukkig was het droog. We hadden rekening gehouden met veel regen omdat het de hele dag al zo’n beetje dreigde, maar de weergoden waren ons (zo’n 45.000 man volgens de krant) goedgezind. En ja…je krijgt natuurlijk wat je verdiend zogezegd…
Ik had 3 truien aan plus bodywarmer maar die moest toch echt uit nadat we effe hadden staan springen in het gepeupel.
Het concert was heel goed, Shakira zong alles in het Spaans en de hele meute (behalve Arie en Lisette) zong met haar mee. Heel bijzonder om mee te maken…

De volgende dag hebben Marcel en Ellen ons van alles laten zien. In het oude gedeelte van de stad hebben we het Smaragdmuseum en het Goudmuseum bezocht. Een indrukwekkende verzameling gouden oudheden uit het Indianen tijdperk gezien. Hier ligt voor miljoenen aan historisch goud.
Geen wonder dat de Spanjaarden zolang gebleven zijn. Veel van dit goud werd door de Indianen geofferd aan de Shaman god in een groot en zeer diep meer gelegen tussen de bergtoppen van de Andes. Dit meer is zo diep dat dat goud nooit meer gevonden zal worden.

Daarna verder door de stad gelopen, plein Bolivar bezocht met Paleis van Justitie en presidentiele huis.

’s Avonds gaan eten bij Andres Carnes de Res (http://www.andrescarnederes.com ) nou ja, wat moet ik daar over vertellen, woorden doen eigenlijk alleen maar afbreuk aan deze tent tis niet uit te leggen, dit moet je zelf gezien hebben…
Wat ik wel kan zeggen is dat het hier helemaal los gaat, qua sfeer is het gewoon top en het eten is ook heel goed.
Je kan er heerlijk dansen, en de dansvloer is ook meteen stampvol met enthousiaste mensen die er zin in hebben. Wat later op de avond staan zo’n 800 man gewoon op, naast of onder de tafel of banken te swingen, echt helemaal te gek! Met dikke sigaren voor de mannen was het voor hen helemaal af.
Op een bepaald moment kwam Arie terug van het toilet en zei dat ie Shakira had gezien....tsss...(hoeveel heb je gedronken dachten wij als je dit soort hallucinaties hebt) Maar echt, het bleek waar, en hij heeft een fotootje gescoord om het te bewijzen.
Na de nodige flessen wijn rijdt Ellen ons lekker naar huis waar we als een blok in coma vallen. Sommigen halen dat niet en doezelen (nou ja Marcel.. doezelen?) al tijdens de rit weg.

Op zondag moesten we op tijd naar het vliegveld waar we terug werden gebracht naar dushi Korsou.
Het weekend was, het wordt misschien een beetje eentonig, onvergetelijk en heel bijzonder.
Dit kwam zeker niet alleen door Shakira;
Marcel en Ellen knoertbedankt voor dit topweekend, jullie hebben ons echt verwend, en Huib en Petra natuurlijk niet minder bedankt voor jullie gezelligheid! Arie en ik hebben genoten van alles…

Kortom: DANKI! DANKI! DANKI!….