Nog wat sint, Watamula en slotverklaring

Hallo allemaal, daar zijn we weer….
De tijd gaat snel hoor, ongelofelijk tis al weer december.
Gevoelsmatig klopt dat niet. We zitten nog gewoon buiten, de zon schijnt, af en toe een fikse regenbui en toch komt de sint aan...wel raar.

De sint was voor Nederlandse begrippen een beetje anders zal ik maar zeggen..
Hij was wat korter en zag erg bleek, maar dat zal vast met de lange reis te maken hebben. Vanuit Spanje naar Nederland is dan eigenlijk maar een stukje, maar die hele oceaan over, ja dan word je vanzelf wat bleekjes rond de neus.

Vorige week dinsdag was het pakjesavond. Dit hebben we bij Ton en Marian en hun kids gevierd. Erg gezellig. Daar kwam de sint ook nog even langs, Wessel in eigen persoon in zijn sintenpak. Hartstikke gezellig!
Na heerlijk gegourmet te hebben, waren er natuurlijk ook pakjes voor de jongens.

Vorige week zondag hebben Arie en ik een wandeling in de omgeving van Watamula gemaakt. Dat is op Westpunt.
Tijdens de wandeling zijn we in Buraki di Tomasitu geweest. Het is een gat in de grond/rots van ongeveer 6 meter diep en 4 meter breed. Door een tunnel van 10 meter staat het in verbinding met de zee.
Hier zijn indiaanse gebruiksvoorwerpen en tekeningen gevonden. De Buraki di Tomasitu is op het terrein van Kura Hulanda Lodge. Zeker de moeite waard om te bekijken.

Daarna zijn we noordelijk gelopen en troffen een verlaten vliegtuig aan op het randje van de rots. Het valt bijna in zee. De vleugels zijn eraf, alleen de romp ligt er nog. Je krijgt er een beetje een onheilspellend gevoel bij…
De verhalen erover zijn verschillend, een collega vertelde dat het gaat om het wrak waarin een paar jongens ongeveer 10 jaar geleden zijn omgekomen. Neergestort omdat ze geen brandstof meer hadden. Een ander verhaal is dat het ding daar naar toe is gebracht (!) om in de zee te kieperen zodat er een mooie duikstek ontstaat…
Tja wat moet je dan geloven…

Vevolgens doorgelopen naar Watamula zelf. Het is een groot gat in de grond. Door de kracht van de golven wordt de lucht door het gat in en uit geblazen. Het klinkt alsof Curaçao hier aan het ademen is. Watamula wordt in de volksmond "de adem van Curaçao" genoemd.
Omdat het vandaag erg ruw is (veel wind en flinke golven), is het heel mooi om te zien hoe de zee op de kust knalt. De noordkust is bij mij toch veruit het favoriete stuk van Curacao, lekker wild en ongerept

Krijgen jullie in Nederland eigenlijk iets mee over de Slotverklaring?
Hier op het eiland gaat het er al weken over.
Het heeft te maken met de opheffing van de Nederlandse Antillen (Bonaire, St. Eustatius en Saba worden gemeentes van Nederland) en St. Maarten en Curacao zouden onafhankelijk worden onder bepaalde voorwaarden.
Nou er was dus een overeenkomst gesloten waarmee een curacaose delegatie in november terug kwam uit Nederland. Maar nu heeft de Eilandsraad (groep van gekozen volksvertegenwoordigers) deze overeenkomst afgekeurd.
Dat is volgens velen niet zo slim omdat Nederland de schuld van Curacao zou kwijtschelden/overnemen (toch zo’n slordige 4 miljard gulden) en omdat er afspraken waren gemaakt voor een financieel beleid om nooit meer zo’n hoge schulden te laten ontstaan.

Maar goed, de Eilandsraad heeft het dus verworpen en nu dreigt Curacao als enige de Nederlandse Antillen te worden. En ook failliet te gaan zeggen sommigen. Blijkbaar kunnen de salarissen van overheidspersoneel deze laatste maand niet betaald worden….
Dusse…misschien zijn we wel eerder thuis dan jullie denken….(geintje)

Maar nu: op naar kerst! Samen met Els, Erik en Dirkje.
De verkeersleiders staken niet meer, dus jullie kunnen met een gerust hart instappen…
Goede reis voor jullie en alle anderen; tot weer!