Ode aan Arie….

Ja ja jullie lezen het goed….Arie is bij mij weer een dik punt in aanzien gestegen!! Dacht dat het onmogelijk was na zoveel jaren samen maar tis echt zo…

Lisette verteld;
Na knoertgezellige dagen met Henri en Angelien was het tijd voor hun huiswaarts te keren. Henri heeft hier overigens twee ‘records’ gebroken;
1. hij sliep onder een dekbed (want het is zo lekker iets op je te voelen hé Henri!?)
2. hij is gestoken door een schorpioen zonder er echt ziek van te worden

Maar goed, voor het afscheid nog een heerlijk ijsje gegeten op Hato (mijn eerste ijsje hier op het eiland, echt waar!) gingen wij huiswaarts, waar een eenzaam berghuisje op ons lag te wachten.

De dag erna de bedden afgehaald en de was in de machine gedouwd zodat dat alvast gebeurt was. Over dik een week komen Corne en Annemiek met 2 bandieten en er moet nog zoveel gebeuren (nou ja..voor mijn gevoel dan toch).

Op vrijdag (4 dagen na vertrek Henri en Angelien, 5 dagen voor aankomst Corne en Annemiek) loop ik het appartement binnen; AARGGH alles staat blank…badkamer, slaapkamer, gedeelte keuken….
Hopi water wat er duidelijk niet hoort.
Nou ja, muts die ik ben, ik denk nog; misschien heeft het iets met het riool te maken. (in NL kan het bij regenachtig weer ook wel een borrelen vanuit het putje, dat idee, dacht ik)

Ik alle deuren open, meubels eruit en met trekker het water naar buiten werken.
Daarna maar weer een wasje aangezet en toch maar even naar Arie gebeld om hem deelgenoot te maken van deze heuglijke ontwikkeling.
Hij moet natuurlijk keihard lachen om mijn bespottelijke uitleg van dit incident omdat we helemaal niet op het riool zijn aangesloten!
Doos dat ik ben, dat weet ik natuurlijk wel maar even niet goed nagedacht (dat gedeelte is een beetje roestig in het hoofd de laatste tijd).
‘Het is vast een verstopping’, zegt mijn redder.
Ik voel een lichtelijke paniekaanval opkomen, shit, stel dat dit vorige week was gebeurt…of erger nog…stel dat het volgende week gebeurt of dan nog niet verholpen is!!!

Arie geeft me wat instructies over waar ik op moet letten en wat ik kan proberen om te zien waar de verstopping zit.
Ik weer naar beneden, alwaar ik WEDEROM een volgelopen appartement aantref.

Nu word ook mij het duidelijk; tis een echte ouwerwetse verstopping, shasbat!!
Gelukkig niet zo’n smerige waarbij de wc’s betrokken zijn, maar echt een geval van wasmachine-douche-wasbak-afvoer-verstopping.

Het water in het appartement ruikt citroentjesfris en er staat een heerlijk schuimpje op…gelukkig maar, dat is dan het positieve nieuws.

Arie komt die middag wat vroeger naar huis, en weet door goed nadenk- en elimineerwerk snel te traceren waar het probleem zit. (wat een heerlijke kerel soms toch!)
Hij poert met een slang door de afvoer en dat net zolang tot er voor zijn gevoel een doorbraak is geforceerd.
Daarna gaan we kijken wat er gebeurt als we de wasmachine of douche aanzetten..
Gelukkig nix, wow, ik ben helemaal onder de indruk, wist niet dat ie dit ook kon en ben helemaal trots op em…

Als we dat weekend naar het feest gaan bij Els vertel ik tegen iedereen die het maar horen wil. WAT EEN KEREL…

En voor degenen die denken; pfff dat stelt toch geen ene r.. voor…
Nou die moeten hier maar eens komen, en onder dezelfde omstandigheden (temperatuur, met knietjes op het grind, voorovergebogen voor een klein half uurtje) hetzelfde doen.
Wedden dat vele er mee kappen, maar niet die van mij…

En nu zijn Corne, Annemiek en hun 2 boeven dan hier.
Wat hebben we al een lol gehad in het zwembad. De buurt zal het weten dat Steensel er is zogezegd.

Op hun eerste dag heeft het overigens meteen flink geonweerd en is er heeeel veel regen gevallen.
En nog een minpuntje, de wind is nu dan toch echt weg. Vanaf de dag dat ze hier zijn is ie gewoon gaan liggen. Pffff dat is toch wel zweten. Maar ja, we veranderen er niets aan en gelukkig is er altijd het verkoelende zwembad.

De avond dat ze hier aankwamen zijn Daan en Coen nog lekker gaan zwemmen. Inmiddels was het 18.30 uur (0.30 nederlandse tijd) Vol energie werd er nog gespetterd……. Om 20.00 gingen de kerels pitten en wij ook!
Maar een biologische klok is een raar iets. Om 03.10 waren Daan en Coen wakker.
(N.T. 9.10 uur) Hellllupppp! Slapen ging natuurlijk niet meer en wij waren er al wakker van geworden. Om 3.30 uur heb ik ze mee naar boven genomen en achter een dvd van Bob de Bouwer gezet.