Verjaardag vieren op Curacao

Op vrijdag 26 mei hebben we aan het strand bij Breezers Hotel een familiedag gehad van Arie’s werk. Het was allemaal super geregeld. Je mocht zelf jetskiën, op zo’n banaan, in een band achter een jetski, daarnaast kon je snorkelen en natuurlijk was er bbq, veel drank en lekker weer….

De stemming zat er, met andere woorden, goed in.

Op maandag 29 mei zijn ons pa en ma aangekomen. Voor ons het eerste bezoek hier in Curaçao. Echt heel leuk. De reis is voor hen heel goed gegaan en ze hebben geen vertraging gehad. Om kwart voor 4 zijn ze geland en rond 6 uur waren we thuis. Het is een lange dag zo’n reis vanuit Nederland.
We hebben het de afgelopen dagen lekker rustig aan gedaan. Ze vinden het hier geweldig en slapen ’s nachts zelfs met de deuren open! Voor ons ma toch een hele prestatie omdat het hier barst van de krabbetjes, leguanen en nog ander nachtgedierte, haha…

Gisteravond zijn we in Punda gaan eten, daarvoor ben ik een stukje door Willibrordus gereden. We hebben daar het kerkje bekeken omdat ons ma van Jo had gehoord dat hier misschien een tante van haar begraven zou kunnen liggen. Het kerkhof was jammer genoeg gesloten. Maar we gaan een dezer dagen nog eens naar het klooster om te zien of we daar wat info kunnen krijgen.

Woensdag was mijn verjaardag. Raar hoor, jarig zijn op Curaçao. Maar wel gezellig met Arie (die was vrij) en ‘die papa en die mama’.
Ze hadden heel veel leuke cadeautjes uit NL meegekregen. En dat is toch wel erg fijn en feestelijk. Van Arie kreeg ik een waardebon om mijn Padi te gaan halen. Eerste les: 10.45 uur, slik! Ik wilde al eerder, maar Arie had steeds geen tijd en ik wil het graag samen met hem doen.
Dus na het uitpakken van de cadeaus (bedankt Jo & Tini, Mia & Ad) het bekijken van de kaarten en de tekeningen (Coen en Daan voor jullie tekeningen en Sofie voor je lieve brief –knap hoor zelf geschreven) en het lezen van heeeel veel lieve mailtjes zijn we naar het strand getrokken. Theu en Lies hebben we onder een schaduwhutje geposteerd.
Eerst kregen we een stuk instructie van Jelle, daarna zijn we ‘aangekleed’ met alle toebehoren en het water in gegaan. Spannend hoor…!
Na een paar meter onder water raak ik lichtelijk in paniek, ben bang dat ik stik en vraag of we naar boven kunnen. We zijn dan pas 3 meter onder water geweest.
Als ik boven kom leg ik Jelle uit wat er mis is, na even gewacht te hebben probeer ik het weer en dan gaat het beter. Uiteindelijk zijn we bijna 3 kwartier onder water geweest op 9 meter diepte! Bij Arie ging het wat minder, hij had veel last van zijn oren. Zondag gaan het we het weer proberen en als Arie het dan nog nix vindt moeten we maar even kijken…
’s Middags nog heel veel telefoontjes uit NL gehad, hartstikke lief allemaal knoertbedankt!

Vrijdag 2 juni vierde we mijn verjaardag. Enkele vrienden uitgenodigd en natuurlijk was er het gezin van Scotty.
De koelkast vol met Polar, en met BBQ vlees, ben je verzekerd van een mooi feestje.
Voor sommigen was het de eerste keer dat ze bij ons waren. Als je dan de leuke spontane reacties hoort over het huis en dat ze nu begrijpen waarom ‘we helemaal banda’bou zijn gaan wonen’ dan vinden wij dat mooi om te horen.