internetten en sigaren

Dinsdag 7 maart

Ten eerste willen we even zeggen dat we jullie reacties op onze weblog heel gezellig vinden. Het is leuk om te zien dat er op gereageerd wordt. Als je wilt kun je rechtsonder op deze pagina je emailadres achterlaten zodat je telkens een mailtje krijgt als wij weer een bericht hebben geplaatst. Zie maar...

Vanmorgen ging al vroeg de telefoon, Carlo met een vraagje over het/ons huis in Duizel.. Gezellig effe contact uit ‘Irsel‘. Zo ook zondag met Henri en Angelien, erg fijn!

Gistermiddag zijn we naar het Wilhelminaplein geweest (centrum van Punda). Daar kan je draadloos internetten op een terrasje. Nou daar werd ik voor het eerst een beetje blij over de Curaçaose ‘internetfreeway’ pfff, eindelijk wat snelheid. Dus snel wat mailtjes verstuurt en wat gemsnd met Jo en Tini (!), Lon en Jolijn. Hartstikke gezellig!
En dat allemaal onder het genot van een lekker broodje mozzarella met tomaat en pesto en bakje koffie… het kan allemaal vervelender zijn..
Arie heeft deze week nog vrij gekregen van zijn baas. Daar zijn we vorige week donderdag een praatje gaan maken. Was leuk om Arie’s nieuwe werkplek te zien en collega’s te ontmoeten. Daarnaast heb ik er meteen een taak bij. Ik mag het intranet van het RST een beetje gaan bekijken. Ze willen het meer gaan gebruiken, nu kijkt niemand er naar om en degene die het gebouwd heeft is terug naar Nederland en. Ben benieuwd of ik iets voor ze kan betekenen. Maar wel leuk dat ze mij gevraagd hebben.

Toch zijn er natuurlijk ook wel wat mindere dingen. Laat ik het daar eens over hebben. We zitten hier nu zo’n 2 weken. De muggenbulten op mijn lijf zijn niet meer te tellen. Ik wist dat dit in het begin zo zou zijn, maar…. Arie hoeven ze helemaal niet! Flauw hoor…
Ik heb op mijn linkeronderbeen alleen al 29 exemplaren. En we slapen zelfs onder een klamboe dus ‘s nachts is er geen vuiltje aan de lucht. Gisteravond moest ik nog aan een foto van Gonny Verhoeven denken. Daarop stond ze met een lange broek en sokken aan op een porch in Curacao. Nou zo loop ik tegenwoordig ’s avonds in de schemering ook rond! Begrijp het nu helemaal Gon!
Vrees dat ik voorlopig wel de sigaar ben…

Over sigaren gesproken..Arie is door zijn eerste kistje sigaren heen. En hier zijn ze nogal schaars, dus ook hij heeft zo zijn ‘sores’.
Toen wij gisteren op het terras zaten is hij snel op zoek gegaan naar iets wat er op lijkt, en zowaar, hij kwam terug met een doosje. 17 gulden voor 5 sigaren. Dus dat rookt iets moeilijker dan de sigaren van Christje van Gerwen…
Maar voor wat het waard is; daar heeft hij dan wel echte Jose L. Piedra’s uit Cuba voor.

Nu we het er toch over hebben, het is wel verbazingwekkend hoe snel we weer aan onze gulden zijn gewend. Lekker vertrouwd en ook een beetje knullig ofzo..weet niet precies hoe ik het moet zeggen.

Het winkelen in de supermarkt is hier ook een belevenis. Je kunt hier alles krijgen. Dus bedankt voor alle drop, goedbedoeld, maar ook hier zijn gewoon dropwinkels alla de snoeptrommel!
Maar goed, de supermarkt; alles te krijgen dus (gelukkig maar, want wat zou Arie zijn zonder een boterham met Venz hagelslag in de ochtend?!).
Zowel Nederlandse als Amerikaanse producten te vinden. Alle verse groente die bij jullie in de schappen liggen zie je hier ook, en meer nog.
Leuk om op je gemak alles te bekijken. Jus d’orange wordt vers geperst in de winkel.
Het vlees kost hier geen drol. Je koopt hier een goede kogelbiefstuk voor 4 gulden! Al het rundvlees is supergoedkoop en heel goed van kwaliteit. Wordt geloof ik allemaal uit Argentinië geïmporteerd en is ‘superbe’!
Daarnaast is de Nederlandse kaas hier goedkoper dan bij de Jac Hermans en zo kunnen we nog wel effe doorgaan. Er zijn natuurlijk ook dingen stukken duurder dan bij jullie zoals chips, en de eerder genoemde hagelslag (8 gulden!).
Nadat alles bij de kassa op de band is gezet, komt er een vriendelijk praatje met de caissière. Heel ongedwongen en alle tijd voor elkaar hebbend. De eerste keer dat we gingen hebben we met haar zelfs gehad over een huis dat we zochten. Ze bood aan een huizenkrantje voor ons apart te houden, en uit te kijken naar een geschikte woning! Ondertussen wachten alle klanten heel rustig op hun beurt. In het begin wordt je daar een beetje onrustig van, zo van ‘er staan mensen te wachten ’ maar hier is het allemaal heel normaal.
Alle spullen worden vervolgens door een jongen/meisje ingepakt in wel 100 plastic tasjes en door hem/haar netjes bij je in de auto gezet. Heel goede dienstverlening dus, misschien ook iets voor De Run??

We volgen het nieuws uit Nederland zo goed als mogelijk is. Op maandag kijken we de samenvattingen van het eredivisievoetbal op BVN. En in de krant en op de radio krijgen we van alles mee over de gemeenteraadsverkiezingen, de vogelpest en het slechte weer. We betrappen ons er dan op dat we elkaar een beetje meewarrig aankijken en denken ‘waar gaat dit over!’.

Gisteravond zaten er 3 hagedissen binnen. Niet zo’n grote hoor..
Een kleintje van zo’n 10 centimeter op de slaapkamermuur, die is door Arie naar buiten verhuisd. Daarna stond ik te douchen, bleek er mij eentje gezelschap te houden, na een eerste schrikreactie vond ik het wel best. Te meer omdat ook dit slechts een kleintje was. Maar in ons berghok zat er toch wel een van een wat groter formaat. Ze komen naar binnen door een openstaand raam en eten muggen (da’s wel goed voor ons!) maar eigenlijk zie je ze het liefs buiten.
Daar zijn ze overal. Maar zo’n grote als in Venezuela heb ik hier nog niet waargenomen. Maar in de bergen zitten die weer wel.
Ook als het huis in Cas Abou doorgaat zullen we ze regelmatig tegenkomen. Evenals schorpioentjes. Da’s wel oppassen overigens! Die kunnen echt venijnig steken en dan is een doktersbezoekje wel nodig.

De fotoos van ons afscheidsfeest zijn nog steeds niet ontwikkeld Martin! Het is hier een beetje zoeken naar een fotograaf-achtig iets. Maar in Punda moet een 1-uurs-service zitten. Dus daar gaan we snel naar op zoek.