Kerst op Curacao

Woensdag 20 december was het dan eindelijk zover, we (Els, Dirkje en ik) stonden op Schiphol klaar voor vertrek naar Arie & Lisette voor een kerstvakantie op Curaçao. Als we ons ergens geen inbeelding van konden maken dan was het wel Kerst op Curaçao!
Terecht bleek achteraf want het was zo fantastisch dat we dit nooit hadden kunnen vermoeden.

Na een lange reis via Aruba stonden de Dushi’s (Papiamento voor schatjes) ons op te wachten op het vliegveld Hato met een koud Polartje....en dat hadden we nodig. Het was fantastisch ze weer terug te zien en in blakende gezondheid kunnen we wel stellen.

Na een rit langs vele verlichte kerststalletjes (wat toch echt huizen bleken te zijn), kwamen we aan op ons vakantieverblijf. Pas in de ochtend bij het ontbijt werd ons duidelijk in wat voor een paradijs we beland waren. Hoog gelegen met uitzicht over de bergen en de zee, en een lekker koel windje over de veranda, met uiteraard een temperatuur van 30 Celsius. Dirkje had al vanaf 3:30 in de ochtend zitten lezen en kleuren en was overdag en beetje moe maar zo gauw ze het zwembad zag was het weer over.

S Middags voor het eerst naar het prachtige Bon Bini Beach geweest, het mooiste strand dat we ooit gezien hebben. Dirkje leerde al snel de eerste stappen van het snorkelen onder begeleiding van de echte Profs en op het laatst van de vakantie wilde ze niets anders meer.

De volgende dag moest Arie werken en liet Lisette ons de “Boka’s” zien. Een serie inhammen aan de noordkust van het eiland gevormd door de ruige zee... Zeer indrukwekkend. s’Avonds pilsen op het swingende Mambo Beach – inmiddels wel bekend als “The place to Be”.

Arie heeft ons de dag voor kerst uitgebreid kennis laten maken met de “Snekkies” op het eiland (klein barretjes langs de kant van de weg met tralies ervoor waar je vooral drank en sigaretten kunt kopen). Er zijn er honderden van, wij testen er 2 en daarna vonden de dames het wel genoeg.....jammer want Arie en ik hadden net de nodige contacten gelegd met de lokale bevolking...dat ging ons erg goed af.

Dan op 1e kerstdag met zijn allen naar de mis om 09:00 uur. Het was een prachtig spektakel; als enige blanken tussen alle Antillianen, maar we waren er zeer welkom....ook een mis volgen in Papiamento is een uitdaging, maar de gebaren spreken voor zich. Daarna omgekleed voor het strand, lekker gaan zwemmen en toen werd het Kerst buffet opgediend in het lokale restaurantje: Bami met Saté, Ei, friet, vis, stoofvlees en een paar flesjes Rosé en we ware het mannetje....afwassen ....naaah niet nodig gelukkig.

Op 2e kerstdag doen we dit niet dunnetjes maar wel heel erg dik over. We ontmoeten Arie zijn collega’s met vrouwen en kinderen op het strand van Daaibooibaai. Iedereen had drank en eten bij en na een paar uur strand hebben we de BBQ opgestookt.....ongelofelijk wat een geweldige ervaring. Erg leuke collega’s waar we heel veel lol mee hebben beleefd. Ook Dirkje had volop lol met alle kinderen en vond een maatje Hugo die haar onder zijn hoede nam.
Op 2e kerstdag zo de zon onder zien gaan is wel heel erg speciaal, wat een dag!

Ook hebben we nog een heel interessante rondleiding gehad op landhuis “Ascencion” waar veel verteld werd over de historie van het eiland en de slavernij.........tjonge jonge wij waren geen schatjes vruuger.

Als afsluiter van deze fantastische vakantie zijn we vrijdagavond naar de verse vismarkt van Mambo geweest alwaar je de vis eerst zelf uitkiest en hem 10 minuten later op je bord terug ziet.....gebakken dan wel.

We hadden het over de vele BN’ers die regelmatig daar te signaleren zijn en voordat onze woorden koud waren....wie doemt daar op bij de bar jawel hoor…Gerard Joling. Arie laat onmiddellijk zijn heerlijke voorgerecht voor wat het is, springt op en roept ons om mee te gaan en een foto te maken. In het gesprek dat volgt komen de ad rem opmerkingen “a La Joling” in het plat Amsterdams als een sneltrein voorbij.......”Ik vind het heerlijk als mannen aan mijn tieten zitten” is nog maar het begin.

Afijn we gaan weer zitten als na 5 minuten “Onze Geer” bij onze tafel voorbijkomt en een gesprekje aanknoopt, dat ging als volgt;

Eric: Gerard, waanneer ga je weer schaatsen?
Lisette: Schaatsen ???
Els: Ja, je weet toch wel die show van “sterren dansen op het ijs”
(ondertussen neemt Arie een volle slok wijn)

Geer loopt heupwiegend weg en knipoogt naar Arie en mij en zegt: “ Naauwww t’is meer een sterretje op het ijs”........Arie spuugt direct zijn volle glas wijn over de tafel heen en de eerste 5 minuten komen we niet meer bij van het lachen....wat een schunnigheid.

Lieve Arie en Lisette, we willen jullie ontzettend bedanken voor deze echt onvergetelijke vakantie. Met pijn in ons hart zijn we terug naar huis gegaan, maar het doet ons goed te weten dat jullie heel gelukkig zijn op Curaçao, dat fantastische eiland.

Eric, Els en Dirkje

Noot van Lisette & Arie;
We hebben een auto gekocht. Echt een antilliaans (ge)bakkie…hihi…
Een nissan sentra, lekker vierkant en daardoor mega-aerodynamisch. Moet eerlijk zeggen dat ik in het begin een beetje Flinstones-gevoel had. Je weet wel; zo dicht op de grond zitten dat je met je voeten mee kunt rennen…
Komt natuurlijk omdat ik de Jeep van Hans gewend ben. Dus dat wordt even afkicken.

Het overzetten op naam ging snel. Het kostte ons ‘slechts’ 5 uur. Maar ja, je wordt ook wel van hot naar her. Luister en huiver;
- eerst natuurlijk auto kopen van vorige eigenaar, papieren uitwisselen e.d.
- dan op naar het Belastingkantoor; daar moet je laten ziet dat de auto gekeurd is (had vorige eigenaar nog gedaan gelukkig), daar moet je een roze formuliertje achterlaten waarmee de auto op je naam wordt gezet
- dan naar het keuringsstation. ‘Hij was toch al gekeurd?’ hoor ik je denken. Ja dat klopt maar daar moeten ze een stempel zetten op het keuringsbewijs…(of zoiets)
- dan naar een verzekeringskantoor om een verzekering af te sluiten.
- Nu weer even terug naar het Belastingkantoor om te laten zien dat je een verzekering hebt, de auto goedgekeurd is en om in het systeem onze naam bij deze auto te zetten.
- Vervolgens wilden we graag de belasting betalen voor 2007. Het is tenslotte al 28 december vandaag. Maar nee, dat kon echt niet, daar moeten we volgende week voor terug want belasting betalen voor 2007 dat kan pas vanaf 4 januari.

Tja, een hele onderneming dus. En iedereen trekt hier 1 dag voor uit, dus wij waren nog snel met die paar uurtjes..pff, kapotmakerij is het…

Anyway, ik heb een eigen auto waar ik zoveel deuken in mag rijden als ik zelf wil…nou ja liever niet, maar tis dan in ieder geval mijn eigen bak.

Vanavond gaan we bij Wout en Anja 2006 uitzwaaien, ben erg benieuwd wat voor gevoel dat weer op gaat leveren. Maar dat laten we jullie nog weten!

Iedereen een goed 2007, we spreken elkaar weer….